Archive for the ‘Η Ζωή μας!!!’ Category
10 Μαΐου…..!!!!!!
Posted on: 12 Μαΐου, 2009
10 Μαΐου και για άλλη μια φορά ήρθε η στιγμή να δώσουμε φόρο τιμής στο πιο θαυμάσιο,και αξιολάτρευτο πλάσμα πάνω στη Γη, την “μητέρα’..τα πιο όμορφα πλάσματα του κόσμου, τα πιο ξεχωριστά!
Για τη σχέση της με το παιδί της και την καταλυτική δύναμη που κρύβει η χωρίς όρια και όρους αγάπη της, αυτή η αγάπη η φωλιασμένη στην τρυφερή καρδιά της, την καρδιά που χωράει όλη την ανθρωπότητα..
Σ΄ αυτό το μαγικό πλάσμα, που μπορεί με ένα της φιλί να γιατρέψει κάθε μας πόνο!!!
Σ’αυτόν τον υπέροχο και ακούραστο άνθρωπο, που μπορεί να έχει 3 ζευγάρια μάτια, για να προσέχει τα παιδιά της…6 ζευγάρια χέρια για να τα προλαβαίνει όλα… Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλες τις μαμάδες του κόσμου. Χρόνια πολλά και σε σένα μανούλα μου, με υγεία, ευτυχία και όλη μου την αγάπη. Σ΄ αγαπώ πολύ!!
Πόσοι μύθοι έχουν γραφτεί γι’αυτό το τέλειο πλάσμα… Η σχέση μάνας και παιδιού είναι μια μοναδική σχέση, πέρα από το χρόνο και το χώρο, πέρα από τη λογική και τους νόμους της φυσικής.
Ένα μωρό ρώτησε το Θεό, “Μου λένε πως θα με στείλεις στη Γη αύριο, αλλά πως υποτίθεται πως θα ζήσω εκεί που είμαι τόσο μικρός και αβοήθητος?”
“Ο άγγελός σου θα είναι εκεί να σε περιμένει και να σε προσέχει.”
Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Πες μου όμως, εδώ στον παράδεισο για να είμαι ευτυχισμένος δεν έχω παρά να τραγουδώ και να γελώ.”
Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα τραγουδά και θα γελά για σένα. Και θα νιώθεις την αγάπη του και θα είσαι πολύ χαρούμενος.”
Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Και πως θα καταλαβαίνω τι μου λένε οι άνθρωποι όταν μου μιλούν αν δε ξέρω τη γλώσσα?”
Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σου πει τις πιο όμορφες και γλυκιές λέξεις που θα ακούσεις ποτέ, και με πολύ υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πως να μιλάς.”
“Και ποιος θα με προστατεύει?” Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σε προστατέψει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ρισκάρει την ίδια του τη ζωή.” Εκείνη τη στιγμή υπήρχε μεγάλη ηρεμία στον Παράδεισο, αλλά μπορούσε κανείς να ακούσει φωνές από τη Γη και το παιδί ρώτησε με βιασύνη,
“Θεέ, εφόσον είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου.”
“Απλά θα την φωνάζεις, μαμά.”
2) Ένας άλλος μύθος λέει.. Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε:
“Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.” Και είπε ο Θεός: ”
Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.
” Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: “Έξι ζευγάρια χέρια…με κανέναν τρόπο.”
“Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα,” είπε ο Θεός.
“Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.”
“Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;” ρώτησε ο άγγελος. Ο Θεός έγνεψε καταφατικά.
“Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, “Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;” όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, “Καταλαβαίνω και σ’ αγαπώ,” χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
“Κύριε,” είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, “Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.”.
“Δεν μπορώ,” είπε ο Θεός. “Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.
” Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. “Είναι πολύ απαλή,” αναστέναξε.” “Αλλά και πολύ σκληρή!” είπε ο Θεός με έμφαση. “Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.” “Μπορεί να σκέφτεται;” “Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,” είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. “Εδώ υπάρχει μια διαρροή,” είπε. “Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ’ αυτό το μοντέλο.”
“Δεν είναι διαρροή,” είπε ο Θεός. “Είναι ένα δάκρυ.” “Και σε τι χρησιμεύει;” “Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.” “Είστε μεγαλοφυΐα,” είπε ο άγγελος. Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, “Δεν το έβαλα εγώ εκεί.”
Μάνα. Μια τόσο μικρή λέξη που κρύβει μέσα της τόση δύναμη! Δύναμη ψυχική, πνευματική και σωματική. Δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη.
«Μητέρα, η καρδιά της ανθρωπότητας» Βίκτωρ Ουγκώ Ό ποιητής Ντάνυ Πιέρρου έγραψε:
«Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά
Όπως και να σε πω, είσαι εσύ.
Εσύ, που μου μετάγγισες τη ζωή,
Εσύ που μου ζωγράφισες τη ζωή.
Και σ’ ευχαριστώ για κάθε της χρώμα: Για το πράσινο της ελπίδας και το γαλανό της γαλήνης,
Για το πορφυρό της αγάπης και το κόκκινο της ζεστασιάς,
Για το ροζ των ονείρων και το μοβ της γνώσης,
Για το γκρίζο της θλίψης και για το λευκό της χαράς!»
ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ…
Posted on: 7 Απριλίου, 2009
- In: Η Ζωή μας!!!
- 3 Σχόλια
1. Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
2. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ. Σε δοκιμάζω έτσι για να δω.
3. Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
4. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυό μας
5. Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
6. Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεων μου. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
7. Μη δίνεις σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται για να κερδίσω την προσο-χή που ζητώ.
8. Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις, γιατί τότε θα προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
9. Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάς.
10. Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψεις πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληρο-φορίες μου από άλλες πηγές.
11. Μην πέφτεις στις αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.
12. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι αλάνθαστη. Είναι δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι.
13. Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις για κάτι συγνώμη. Μια ανα-γνώριση του λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά συναισθήματα απέναντι σου.
14. Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
15. Μην ξεχνάς πως δε θα μπορώ ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να το πω. Ετσι δεν είναι;
(Με αφορμή κάποια <<ΜΗ>> της κόρης μου…βρήκα αυτό το κείμενο, με βάση των αρχών της ατομικής ψυχολογίας του (Άντλερ).
ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ!!!!
Posted on: 19 Φεβρουαρίου, 2009
- In: Η Ζωή μας!!!
- 3 Σχόλια
Έτσι λέγεται η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια (και όχι μόνο, αλλά και καταστήματα) ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και η τσίκνα είναι διάχυτη παντού……….
Το «τσίκνισμα» όπως λέει και η λέξη, είναι το στοιχείο που κυριαρχεί σήμερα!!!
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο Έλληνας την
καλοπέρασή του δύσκολα την περιορίζει,..στο κάτω κάτω τι άλλο μας έμεινε?…
| Τσικνοπέμπτη Πάτρα |
|---|
| Στην Πάτρα υπάρχει έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει λανθασμένα δύο πράγματα. Το πρώτο ότι ο Ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και το δεύτερο ότι έρχεται να την παντρευτεί. Έτσι λοιπόν, ντύνεται νύφη και με την συνοδεία των Πατρινών πηγαίνει στο λιμάνι της πόλης για να προϋπαντήσει τον καλό της. Γύρω της ο κόσμος ξεφαντώνει και διασκεδάζει με τα καμώματα της. |
Στη υγειά μας, λοιπόν με κρασοποσία…και καλό τσίκνισμα!!!!
Μαμα βγηκα με τους φιλους μου. Πηγα σε ένα παρτυ και θυμήθηκα αυτό που μου ειχες πει, να μην πιω αλκοολ.Μου ειχες ζητησει να μην πιω επειδη θα επρεπε να οδηγησω μετα, ετσι ηπια ένα αναψυκτικο. Ημουν υπερηφανη για μενα, γιατι ειχα ακουσει αυτό που τοσο γλυκα με ειχες συμβουλευσει πριν φυγω, να μην πιω αν πρεπει να οδηγησω, σε αντιθεση με αυτό που μου ελεγαν οι φιλοι μου.(Μου λείψατε φίλοι μου..)
Εκανα τη σωστη επιλογη η συμβουλη σου ηταν η σωστη.
Όταν το παρτυ τελειωσε ολοι μπηκαν στα αυτοκινητα τους χωρις να είναι σε θεση να οδηγησουν. Εγω πηρα το αμαξι μου ημουν σιγουρη ότι ημουν καθαρη. Δεν μπορουσα να φανταστω μαμα αυτό που με περιμενε…Τωρα ειμαι εδώ ξαπλωμενη στην ασφαλτοκαι ακουω ένα αστυνομικο να λεει το παιδι που προκαλεσε το δυστηχημα ηταν μεθυσμενο».
Μαμα η φωνη του ακουγετε τοσο μακρυνη.
Το αιμα μου είναι παντου στην ασφαλτο και εγω προσπαθω με ολες μου τις δυναμεις να μην κλαψω.
Ακουω τους γιατρους να λενε ότι αυτή η κοπελα δεν θα τα καταφερει.
Ειμαι σιγουρη ότι το άλλο παιδι που οδηγουσε δεν το ειχε καν φανταστει όταν ετρεχε τοσο πολύ.
Στο τελος αυτος ειχε αποφασισει να πιει και εγω τωρα πρεπει να πεθανω.
Γιατι το κανουν αυτό μαμα ? Αφου ξερουν ότι θα καταστρεψουν ζωες ?
Ο πονος που νιωθω είναι σαν να με καρφουν χιλιαδες μαχαιρια.
Πες στην αδερφη μου να μην φοβηθει στο μπαμπα να είναι δυνατος.
Καποιος επρεπε να πει σε αυτό το παιδι οτι δεν επρεπε να πιει αν
θα οδηγουσε. Ισως αν του το ελεγαν οι δικοι του όπως εκανες εσυ τωρα να ημουν ζωντανη …
Η ανασα μου γινετε ολο και πιο αδυνατη και αρχιζω να φοβαμαι μαμα..
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμες και ειμαι τοσο απελπισμενη
Θα ηθελα τοσο να σε αγκαλιασω μαμα…και να σου πω ποσο σε αγαπαω
Σε αγαπαω μαμα…αντιο!!!
Αυτές οι λεξεις γραφτηκαν από μια δημοσιογραφο που ηταν παρον σε ένα δυστηχημα…
Η κοπελα ενώ πέθαινε ψυθιριζε αυτές τις λεξεις η δημοσιογραφος τις εγραφε σοκαρισμενη. Η ιδια δημοσιογραφος αρχισε μια εκστρατεια εναντιον της οδηγησης υπο την επήρεια αλκοολ.
<<Αυτό το μήνυμα το έγραψα.. με αφορμή ένα ατύχημα που είχα πριν λίγες μέρες..Ευτυχώς δεν ήταν μοιραίο για μένα και ετσι είμαι σιγά σιγά πάλι εδώ κοντά σας!!! >>
Αρκετές φορές έχουμε ακούσει το παράπονο απο τ’αντρικά χείλη..Γιορτή της Μητέρας έχουμε..Γιορτή του Πατέρα γιατί δεν έχουμε;; Κι όμως έχουμε και Γιορτή του πατέρα, κάθε Τρίτη Κυριακή του Ιούνη είναι αφιερωμένη στους Πατεράδες!!!
Δύσκολο το να είσαι γονιός, μα πιο πολύ να είσαι πατέρας. Ένας ήρωας που δε σκοντάφτει ποτέ! Άτρωτος γίγαντας προσφέρει την πιο ζεστή θαλπωρή κι η οικογενειακή γαλήνη εξαρτάται απόλυτα από τη θεόμορφη φιγούρα του υπερανθρώπου, θνητού πατέρα!!
Ο σύγχρονος πατέρας, αν και διαφορετικός από τις προηγούμενες γενιές, είναι μοντέρνος, επικοινωνιακός και προσπαθεί να πλησιάσει τα παιδιά του διαθέτοντας λίγο χρόνο επιπλέον γι’ αυτά. Εκφράζει την αγάπη του χωρίς ντροπή, διότι παλιά ο πατέρας έπρεπε να είναι σκληρός σαν πέτρα.
Θυμάμαι με πόση λαχτάρα περίμενα τον πατέρα μου να γυρίσει απο την δουλειά και να περάσω στην αγκαλίτσα του τις καλύτερες μου ώρες!!!
Χρόνια πολλά Μπαμπά μου..και Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες του κόσμου!!!!
Ένα ποιήμα αφιερωμένω στους πατεράδες..
Το χαμόγελο του Μπαμπά.
Κολώνα του σπιτιού! Σε φώναζε η μαμά. Και ‘συ, πίνοντας τον καφέ σου στο τραπεζάκι της κουζίνας, την άκουγες με ικανοποίηση. Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, μου ‘λεγες παραμύθια .. Αλήθεια.. που τους έβρισκες τόσους βασιλιάδες; Και με το τέλος, μου φώναζες.. «Πρίγκιπά μου!» και μ’ έστελνες να κοιμηθώ. Θυμάμαι όλες σου τις μεταμορφώσεις, απ’ του χρόνου την σμίλη. Νεαρός, με σγουρά μαλλιά, με το γαρύφαλλο στο πέτο και το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο. Μετά, τριανταπεντάρης, σαρανταπεντάρης… Και τώρα… μια τεράστια φαλάκρα, Και λίγο γκρίζο στους κροτάφους. Όμως σου ‘μεινε το καλύτερο. Το χαμόγελό σου..Γιάννης Ανδρεόπουλος
13 Μαΐου: Χρόνια πολλά μαμά!!!!!
Posted on: 12 Μαΐου, 2007
13 Μαΐου…(8 Μαΐου..) και για άλλη μια φορά ήρθε η στιγμή να δώσουμε φόρο τιμής στο πιο θαυμάσιο,και αξιολάτρευτο πλάσμα πάνω στη Γη, την «μητέρα’..τα πιο όμορφα πλάσματα του κόσμου, τα πιο ξεχωριστά! Για τη σχέση της με το παιδί της και την καταλυτική δύναμη που κρύβει η χωρίς όρια και όρους αγάπη της, αυτή η αγάπη η φωλιασμένη στην τρυφερή καρδιά της, την καρδιά που χωράει όλη την ανθρωπότητα..
Σ΄ αυτό το μαγικό πλάσμα, που μπορεί με ένα της φιλί να γιατρέψει κάθε μας πόνο!!! Σ’αυτόν τον υπέροχο και ακούραστο άνθρωπο, που μπορεί να έχει 3 ζευγάρια μάτια, για να προσέχει τα παιδιά της…6 ζευγάρια χέρια για να τα προλαβαίνει όλα… Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλες τις μαμάδες του κόσμου. Χρόνια πολλά και σε σένα μανούλα μου, με υγεία, ευτυχία
και όλη μου την αγάπη.
Σ΄ αγαπώ πολύ!!
Πόσοι μύθοι έχουν γραφτεί γι’αυτό το τέλειο πλάσμα…
Η σχέση μάνας και παιδιού είναι μια μοναδική σχέση, πέρα από το χρόνο και το χώρο, πέρα από τη λογική και τους νόμους της φυσικής.
Ένα μωρό ρώτησε το Θεό, “Μου λένε πως θα με στείλεις στη Γη αύριο, αλλά πως υποτίθεται πως θα ζήσω εκεί που είμαι τόσο μικρός και αβοήθητος?”
“Ο άγγελός σου θα είναι εκεί να σε περιμένει και να σε προσέχει.”
Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Πες μου όμως, εδώ στον παράδεισο για να είμαι ευτυχισμένος δεν έχω παρά να τραγουδώ και να γελώ.”
Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα τραγουδά και θα γελά για σένα. Και θα νιώθεις την αγάπη του και θα είσαι πολύ χαρούμενος.”
Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Και πως θα καταλαβαίνω τι μου λένε οι άνθρωποι όταν μου μιλούν αν δε ξέρω τη γλώσσα?”
Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σου πει τις πιο όμορφες και γλυκιές λέξεις που θα ακούσεις ποτέ, και με πολύ υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πως να μιλάς.”
“Και ποιος θα με προστατεύει?”
Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σε προστατέψει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ρισκάρει την ίδια του τη ζωή.”
Εκείνη τη στιγμή υπήρχε μεγάλη ηρεμία στον Παράδεισο, αλλά μπορούσε κανείς να ακούσει φωνές από τη Γη και το παιδί ρώτησε με βιασύνη, “Θεέ, εφόσον είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου.”
“Απλά θα την φωνάζεις, μαμά.”
2) Ένας άλλος μύθος λέει..
Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες
Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: «Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.»
Και είπε ο Θεός: » Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.»
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: «Έξι ζευγάρια χέρια…με κανέναν τρόπο.»
«Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα,» είπε ο Θεός. «Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.»
«Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;» ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. «Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, «Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;» όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, «Καταλαβαίνω και σ’ αγαπώ,» χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
«Κύριε,» είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, «Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.».
«Δεν μπορώ,» είπε ο Θεός. «Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.»
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. «Είναι πολύ απαλή,» αναστέναξε.»
«Αλλά και πολύ σκληρή!» είπε ο Θεός με έμφαση. «Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.»
«Μπορεί να σκέφτεται;»
«Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,» είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. «Εδώ υπάρχει μια διαρροή,» είπε. «Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ’ αυτό το μοντέλο.»
«Δεν είναι διαρροή,» είπε ο Θεός. «Είναι ένα δάκρυ.»
«Και σε τι χρησιμεύει;»
«Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.» «Είστε μεγαλοφυΐα,» είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, «Δεν το έβαλα εγώ εκεί.»
|
Η Μάσκα…
Posted on: 12 Μαρτίου, 2007
«Είναι βράδυ! Και όπως κάθε βράδυ πλήθος σκέψεις τριγυρνούν στο μυαλό μου…
Γιατί, λέω μέσα μου κάθε άνθρωπος σκεπάζει με μια ψεύτικη μάσκα το αληθινό του πρόσωπο και προσπαθεί να μοιάσει κάπου αλλού;
-Πες μου… -Γιατί,
Γιατί, αφού εσύ που διαβάζεις τους στίχους μου είσαι κατά βάθος καλός και ρομαντικός, γιατί προσπαθείς να με πείσεις ό,τι είσαι ρεαλιστής;
-Όχι!!! Δεν είσαι!!!
-Αυτή είναι η ψεύτικη σου μάσκα.
Η μάσκα σου…
Γι’ αυτό εάν θέλεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς πραγματικά πέτα την …όσο πιο γρήγορα μπορείς από το ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ…»
Τι μας ανήκει πραγματικά, άραγε;;
Posted on: 5 Μαρτίου, 2007
- In: Η Ζωή μας!!!
- 3 Σχόλια
Το τι μας ανήκει πραγματικά δεν μπορούμε πότε να το οριοθετήσουμε ….Δεν μας ανήκει τίποτα , ίσως μόνο κάποιες στιγμές, κάποιες αναμνήσεις που είναι βαθιά χαραγμένες στην καρδιά μας, στο νου μας, και δεν μπορεί να τις σβήσει ο χρόνος..
Κανείς και τίποτα,δεν είναι κανενός….
Όσο άσχημο και μας ακούγεται!!!
ENA ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ MΗNΥMA !!!
Posted on: 27 Φεβρουαρίου, 2007
- In: Η Ζωή μας!!!
- 7 Σχόλια
Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι από το κομοδίνο της γυναίκας του κι έβγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ριζόχαρτο.“Αυτό είπε δεν είναι ένα οποιοδήποτε πακέτο, είναι ακριβά εσώρουχα.”
Πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμαζε το ακριβό άγριο μετάξι.
«Το αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στην Νέα Υόρκη πριν 8 ή 9 χρόνια». «Δεν το χρησιμοποίησε ποτέ.
Το κρατούσε για μια ειδική περίπτωση» «Πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη περίπτωση»
Πλησίασε το κρεβάτι και άφησε τα εσώρουχα με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στον νεκροθάφτη.
Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει.Γυρνώντας προς εμένα μου είπε:“μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση,
Κάθε μέρα που ζείς είναι μια ειδική περίπτωση.
» Ακόμα σκέφτομαι αυτές τις κουβέντες που μου άλλαξαν τη ζωή.
Τώρα διαβάζω πολύ και καθαρίζω λιγότερο. Κάθομαι στο μπαλκόνι και θαυμάζω τη φύση,
Χωρίς να με στεναχωρεί η ακαταστασία του κήπου.
Περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους και λιγότερο χρόνο δουλεύοντας.
Κατάλαβα ότι η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και όχι μια απλή επιβίωση.
Δεν φυλάσσω πια τίποτα.
Χρησιμοποιώ τα ακριβά κρυστάλλινα ποτήρια κάθε μέρα.
Βάζω τα καινούργια μου ρούχα για να πάω για ψώνια αν αποφασίσω έτσι ή το επιθυμώ.
Δεν κρατώ το ακριβό μου άρωμα για τις ειδικές περιπτώσεις, το χρησιμοποιώ όποτε το θέλω.
Η φράση ‘ μια μέρα…’ και ‘ μια απ’αυτές τις μέρες ‘ εξαφανίζονται από το λεξιλόγιο μου.
Αν αξίζει τον κόπο να δείς ή να ακούσεις ή να κάνεις κάτι, κάντο τώρα.
Δεν ξέρω τη θα έκανε η γυναίκα του φίλου μου,
Αν ήξερε ότι δεν θα ήταν εδώ ‘ αύριο ‘ που όλοι μας παίρνομε τόσο αψήφιστα.
Πιστεύω ότι θα είχε φωνάξει την οικογένεια και καλούς φίλους.
Πιθανόν να είχε καλέσει και κάποιους παλιούς φίλους για να ζητήσει συγνώμη και να συμφιλιωθεί για κάποιες παλιές αστείες διαφορές.
Θέλω να πιστεύω ότι θα είχε πάει να φάει κινέζικα που τόσο αγαπούσε.
Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που αν δεν γίνουν θα με δυσαρεστούσαν αν ήξερα ότι οι ώρες μου ήταν μετρημένες.
Θα με δυσαρεστούσαν γιατί έπαψα να βλέπω καλούς φίλους με τους οποίους θα επικοινωνούσα μια ‘ μέρα ‘ ……
Θα με δυσαρεστούσαν γιατί δεν έγραψα ένα γράμμα που ήθελα να γράψω ‘ μια απ αυτές τις μέρες ‘.
Θα στεναχωριόμουν και θα λυπόμουν γιατί δεν είπα στους πολύ δικούς μου συχνά και αρκετά πόσο τους αγαπώ.
Τώρα προσπαθώ να μην καθυστερώ, να μην κρατώ ή φυλλάω τίποτα που Θα μπορούσε να προσφέρει γέλιο και χαρά στη ζωή μας.
Κάθε μέρα λοιπόν λέω στον εαυτό μου ότι είναι μια ξεχωριστή μέρα.Κάθε μέρα, κάθε ώρα κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό.Ζώ τήν ζωή μου λοιπόν σαν να πεθάνω αύριο και σκέφτομε σαν να μη πεθάνω ποτέ !!!!!!!
Πιστεύω ότι όσοι περισσότεροι το διαβάσουν αυτό και όσοι αποφασίσουν να του δώσουν σημασία είναι κέρδος για τους ίδιους αλλά και για την ανθρωπότητα.
Κι όμως αξίζουμε….
Posted on: 16 Φεβρουαρίου, 2007
- In: Η Ζωή μας!!!
- 7 Σχόλια
Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένα
σεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας:
– Ποιος θέλει αυτό το εικοσαδόλλαρο;
Πολλά χέρια υψώθηκαν, αλλά ο λέκτορας είπε:
– Πριν το δώσω, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω.
Λυσσασμένα το τσάκισε, και ρώτησε ξανά:
– Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;
Τα χέρια συνέχισαν να είναι υψωμένα.
– Και αν κάνω αυτό;
Το πέταξε στον τοίχο, αφήνοντάς το να πέσει στο πάτωμα, το κλώτησε, το
πάτησε και πάλι σήκωσε το χαρτονόμισμα – βρώμικο και τσαλακωμένο.
Επανέλαβε την ερώτηση και τα χέρια παρέμειναν υψωμένα.
– Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε αυτήν την σκηνή – είπε ο λέκτορας. Ό,τι κι
αν κάνω με αυτό το χαρτονόμισμα, θα συνεχίσει να είναι ένα εικοσαδόλλαρο.
Πολλές φορές στις ζωές μας μας τσακίζουν, μας πατάνε, μας κλωτσάνε, μας
κακομεταχειρίζονται, μας προσβάλλουν: αλλά, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να
αξίζουμε το ίδιο.
Φεγγαροστολίσματα!!! 
Πρόσφατα σχόλια