Φεγγαροστολίσματα!!!

Πατρινό Καρναβάλι
Μας τρελαίνεις σαν έρχεσαι κάθε χρονιά
Και μας κάνεις να νιώθουμε κάθε φορά
Το Πατρινό το Καρναβάλι,
Σαν να το βλέπουμε για πρώτη φορά

Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Έλα να μάθεις τι θα πει Πατρινός
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Έλα να ζήσεις για λίγο τρελός

Όλη η Πάτρα χορεύει
Απ’ το βράδυ μέχρι τ’ άλλο πρωί
Κι όταν ξανανυχτώσει
Κάποια ιδέα θα πέσει
Κι άντε πάλι απ’ την αρχή
Τρελός χορός μέχρι το πρωί

Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Όλοι στους δρόμους ξενύχτες γυρνούν
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Όλοι τα πίνουν χορεύουν γελούν

Οι απόκριες φτάσαν
Τα μπουρμπούλια θ’ ανοίξουν τα ντόμινο θα βγουν
Να χορέψουν στις πίστες και να ντυθούν
Πάλι σ’ αυτό το καρναβάλι
Ξεφάντωμα τρελό και πάλι..

Καλά να περάσε τε!!!!!!

Έτσι λέγεται η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια (και όχι μόνο, αλλά και καταστήματα) ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και η τσίκνα είναι διάχυτη παντού……….
Το «τσίκνισμα» όπως λέει και η λέξη, είναι το στοιχείο που κυριαρχεί σήμερα!!!

Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο Έλληνας την

καλοπέρασή του δύσκολα την περιορίζει,..στο κάτω κάτω τι άλλο μας έμεινε?…

Στη υγειά μας, λοιπόν με κρασοποσία…και καλό τσίκνισμα!!!!

Θα’ναι – Θεόφιλος Σαρασίδης

Θα 'ναι τα μάτια σου δυο θάλασσες
κι εγώ καράβι αταξίδευτο,
που ξεκινάει για τ' άγνωστο, το απατηλό, το λάγνο.
Θα 'ναι η φωνή σου το γλυκό τραγούδι των Σειρήνων,
που θα με παρασέρνει στης αγκαλιάς σου το φιλόξενο ακρογιάλι.

Θα 'ναι τα χείλη σου τριαντάφυλλα.
Με τ' άρωμά τους θα μεθώ.
Με τ' άγγιγμά τους θα πεθαίνω.
Θα 'ναι τα χέρια σου δυο κρίνα.
Χάδι ανοιξιάτικο στη φθινοπωρινή μελαγχολία

Θα 'ναι το στήθος σου λωτός.
Κι αν είσαι όνειρο, παιχνίδι του μυαλού,
μη μ' αρνηθείς!
Μη σβήσεις... Μη χαθείς... 

Ακόμα λίγο άσε με να σ’ αγαπώ...
Κι ύστερα, σκότωσέ με!

Έρωτας, αγάπη, δημιουργικότητα.......

14 Φεβρουαρίου είναι η γιορτή των ερωτευμένων, 

αν και οι αληθινά ερωτευμένοι..γιορτάζουν κάθε μέρα!!!

(Πάντως διάβασα οτι υπάρχει άγιος της αγάπης κι εδώ στην Ελλάδα. 
 Και γιορτάζει στις 13 Φεβρουαρίου, είναι ο άγιος Ακύλλας )



		
		

			

				
			

			

				
			

			

				
			


			

				
			

			

				
			

			

				
			


			

				
			
			

		

Ο άγγελός μου, ο διάβολός μου     

 Στίχοι: Νίκος Σαρρής
Μουσική: Χρήστος Δάντης
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Δάντης

Χάδια γρατζουνιές, ένας παράδεισος φωτιές,
αν μ’ αγαπάς γιατί με μίσος μου το λες.
Δάκρυα χαράς, αν σε πονάει τι με πονάς,
δε θες να μ’ έχεις, θες απλά να με ζητάς.

Κι εγώ σ’ αγαπάω, χωρίς να ρωτάω,
χωρίς να κοιτάω πού με πας.

Ο άγγελός μου, ο διάβολός μου,
η κόλασή μου, παράδεισός μου,
κλάμα και χάδι, φως και σκοτάδι,
μίσος κι αγάπη με ‘βαλαν σημάδι.

Κι εγώ αφήνομαι και παραδίνομαι
στον άγγελό μου…

Χίλιες αγκαλιές, εκατομμύρια φυλακές
αν είμαι εχθρός σου, τη συγγνώμη τι τη θες.
Κλαίγοντας γελάς, αν θες να φύγεις τι γυρνάς,
δε θες ν’ ανοίξω, θέλεις μόνο να χτυπάς.

Κι εγώ σ’ αγαπάω, χωρίς να ρωτάω,
χωρίς να κοιτάω πού με πας.

Ο άγγελός μου, ο διάβολός μου,
η κόλασή μου, παράδεισός μου,
κλάμα και χάδι, φως και σκοτάδι,
μίσος κι αγάπη με βάλαν σημάδι.

Κι εγώ αφήνομαι και παραδίνομαι
στον άγγελό μου…

Σ’έναν κόσμο που μοιάζει όλο και πιο πολύ με Κόλαση όλοι έχουμε ανάγκη από έναν φύλακα άγγελο..στη ζωή μας!!! 

Χαθήκαμε αλλά…οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιόνται!!!