13 Μαΐου: Χρόνια πολλά μαμά!!!!!

Posted by: feggaroskoni on: 12 Μαΐου, 2007

• In: Η Ζωή μας!!!
• 15 Σχόλια

 

13 Μαΐου…(8  Μαΐου..) και  για άλλη μια φορά ήρθε η στιγμή να δώσουμε  φόρο τιμής  στο πιο θαυμάσιο,και  αξιολάτρευτο πλάσμα πάνω στη Γη, την «μητέρα’..τα πιο όμορφα πλάσματα του κόσμου, τα πιο ξεχωριστά! Για τη σχέση της με το παιδί της και την καταλυτική δύναμη που κρύβει η χωρίς όρια και όρους αγάπη της, αυτή η αγάπη η φωλιασμένη στην τρυφερή καρδιά της, την καρδιά που χωράει όλη την ανθρωπότητα..
Σ΄ αυτό το μαγικό πλάσμα, που μπορεί με ένα της φιλί να γιατρέψει  κάθε μας πόνο!!! Σ’αυτόν τον υπέροχο και ακούραστο άνθρωπο, που μπορεί να έχει 3 ζευγάρια μάτια, για να προσέχει τα παιδιά της…6 ζευγάρια χέρια για να τα προλαβαίνει όλα… Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλες τις μαμάδες του κόσμου. Χρόνια πολλά και σε σένα μανούλα μου,  με υγεία, ευτυχία

και όλη μου την αγάπη.

Σ΄ αγαπώ πολύ!!

Πόσοι μύθοι έχουν γραφτεί γι’αυτό το τέλειο πλάσμα…

Η σχέση μάνας και παιδιού είναι μια μοναδική σχέση, πέρα από το χρόνο και το χώρο, πέρα από τη λογική και τους νόμους της φυσικής.
 

Ένα μωρό ρώτησε το Θεό, “Μου λένε πως θα με στείλεις στη Γη αύριο, αλλά πως υποτίθεται πως θα ζήσω εκεί που είμαι τόσο μικρός και αβοήθητος?”

“Ο άγγελός σου θα είναι εκεί να σε περιμένει και να σε προσέχει.”

Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Πες μου όμως, εδώ στον παράδεισο για να είμαι ευτυχισμένος δεν έχω παρά να τραγουδώ και να γελώ.”

Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα τραγουδά και θα γελά για σένα. Και θα νιώθεις την αγάπη του και θα είσαι πολύ χαρούμενος.”

Το παιδί όμως ξαναρώτησε, “Και πως θα καταλαβαίνω τι μου λένε οι άνθρωποι όταν μου μιλούν αν δε ξέρω τη γλώσσα?”

Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σου πει τις πιο όμορφες και γλυκιές λέξεις που θα ακούσεις ποτέ, και με πολύ υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πως να μιλάς.”

“Και ποιος θα με προστατεύει?”

Ο Θεός είπε, “Ο άγγελός σου θα σε προστατέψει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ρισκάρει την ίδια του τη ζωή.”

Εκείνη τη στιγμή υπήρχε μεγάλη ηρεμία στον Παράδεισο, αλλά μπορούσε κανείς να ακούσει φωνές από τη Γη και το παιδί ρώτησε με βιασύνη, “Θεέ, εφόσον είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου.”

“Απλά θα την φωνάζεις, μαμά.”

2) Ένας άλλος μύθος λέει..

Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες

Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: «Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.»

Και είπε ο Θεός: » Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.»

Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: «Έξι ζευγάρια χέρια…με κανέναν τρόπο.»

«Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα,» είπε ο Θεός. «Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.»

«Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;» ρώτησε ο άγγελος. 

Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. «Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, «Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;» όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, «Καταλαβαίνω και σ’ αγαπώ,» χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.

«Κύριε,» είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, «Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.».

«Δεν μπορώ,» είπε ο Θεός. «Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.» 

Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. «Είναι πολύ απαλή,» αναστέναξε.»

«Αλλά και πολύ σκληρή!» είπε ο Θεός με έμφαση. «Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.»

«Μπορεί να σκέφτεται;»

«Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,» είπε ο Δημιουργός. 

Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της  άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. «Εδώ υπάρχει μια διαρροή,» είπε. «Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ’ αυτό το μοντέλο.»

«Δεν είναι διαρροή,» είπε ο Θεός. «Είναι ένα δάκρυ.»

«Και σε τι χρησιμεύει;»

«Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.» «Είστε μεγαλοφυΐα,» είπε ο άγγελος.

Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, «Δεν το έβαλα εγώ εκεί.»

 

Μάνα. Μια τόσο μικρή λέξη που κρύβει μέσα της τόση δύναμη! Δύναμη ψυχική, πνευματική και σωματική. Δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη. «Μητέρα, η καρδιά της ανθρωπότητας» Βίκτωρ Ουγκώ   Ό ποιητής Ντάνυ Πιέρρου έγραψε: «Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά Όπως και να σε πω, είσαι εσύ. Εσύ, που μου μετάγγισες τη ζωή, Εσύ που μου ζωγράφισες τη ζωή. Και σ’ ευχαριστώ για κάθε της χρώμα: Για το πράσινο της ελπίδας και το γαλανό της γαλήνης, Για το πορφυρό της αγάπης και το κόκκινο της ζεστασιάς, Για το ροζ των ονείρων και το μοβ της γνώσης, Για το γκρίζο της θλίψης και για το λευκό της χαράς!»