Φεγγαροστολίσματα!!!

Archive for Ιουνίου 2007

http://www.youtube.com/watch?v=uJNI7k_fPz0

Πέγκυ Ζήνα – Είμαι εδώ!!! 

 Μου λες δεν είμαι αυτό
που πάντα αναζητούσες
κι αν μ’ είχες λες
πως δε θα με κρατούσες

Μπορεί να μη μοιάζω
μ’ όλα αυτά που ονειρεύεσαι
μα θα σε ξάφνιαζε
το πόσο σ’ αγαπώ

Εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ’ αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ’ αγαπήσεις είμαι εδώ

Είμαι το βήμα
που δεν έκανες ακόμα
που μια διστάζει η καρδιά
και μια το σώμα

Κι αν νίκησε ο φόβος
την αγάπη που δεν ένιωσες
εγώ σ’ αφήνω
να προσέχεις, σ’ αγαπώ

Κι εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ’ αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ’ αγαπήσεις είμαι εδώ

είμαι εδώ..

“Υπέροχο έτσι; Έχω φάει κόλλημα με αυτό το τραγούδι το τελευταίο καιρό!!

index.jpgΑπό μένα… φιλάκια σε όλους!!

instantmsg2520freddo252ff6.gif

Σ’ένα καφενεδάκι..

Δεν υπάρχει σήμερα ζωή χωρίς τεχνολογία
Μέσα απ’ το «γυαλί» μίλησα μαζί σου
Σε συνάντησα, μα ποτέ δεν σε είδα
Κοιτάζοντας την άψυχη οθόνη,
Πατώντας τα κουμπιά του πληκτρολόγιου μου
‘Ηρθε η μέρα ν’ αποδείξεις τα λόγια σου.

Σ’ ένα καφενεδάκι στο κέντρο της πόλης το ραντεβού μας
Πλησίασα το καφενεδάκι, ένα χαμόγελο άνθιζε στα χείλη μου
Δοκίμασα να σοβαρευτώ
Πεταλούδες φτερούγιζαν στο στομάχι μου
Το ημίφως μου έδινε στα νεύρα,
Κάθισα στο τραπέζι όπως είχαμε συμφωνήσει,
Ακούμπησα το κόκκινο τσαντάκι,
Κι οπτασίες αγνώστων σκιών τρεμόσβηναν απ’ τα καντήλια.

‘Εκανε ζέστη, ιδρώτας έτρεχε απ’ το πρόσωπό μου
Μουσκεύοντας τα χέρια μου
Κοίταξε γύρω μου, υπήρχαν κι άλλα τρεμοσβήνοντας
καντήλια,
Μια ατμόσφαιρα μυστηρίου ή αβεβαιότητας μ’ έπνιγε,
Tαχτικά έπινα το καφέ μου σ’ αυτό το καφενεδάκι.
Η απόσταση απ’ την είσοδο στο τραπέζι, φαινόταν ατέλειωτη,
‘Αρα, ήταν πάντα τόσο μεγάλη?

Περίμενα και περίμενα, περιμένοντας να σε δω.
Αλλά ποιος να ήσουν εσύ?
Περίμενα και περίμενα,
Είμαι τόσο ευτυχισμένη που περίμενα!

Κλεοπάτρα Παναγιωσούλη

w_milos.jpg

neogennhto.jpg

Αρκετές φορές έχουμε ακούσει το παράπονο απο τ’αντρικά χείλη..Γιορτή της Μητέρας έχουμε..Γιορτή του Πατέρα γιατί δεν έχουμε;; Κι όμως έχουμε και Γιορτή του πατέρα, κάθε Τρίτη Κυριακή του Ιούνη είναι αφιερωμένη στους Πατεράδες!!! 

Δύσκολο το να είσαι γονιός, μα πιο πολύ να είσαι πατέρας. Ένας ήρωας που δε σκοντάφτει ποτέ! Άτρωτος γίγαντας προσφέρει την πιο ζεστή θαλπωρή κι η οικογενειακή γαλήνη εξαρτάται απόλυτα από τη θεόμορφη φιγούρα του υπερανθρώπου, θνητού πατέρα!!

 Ο σύγχρονος πατέρας, αν και διαφορετικός από τις προηγούμενες γενιές, είναι μοντέρνος, επικοινωνιακός και προσπαθεί να πλησιάσει τα παιδιά του διαθέτοντας λίγο χρόνο επιπλέον γι’ αυτά. Εκφράζει την αγάπη του χωρίς ντροπή, διότι παλιά ο πατέρας έπρεπε να είναι σκληρός σαν  πέτρα.

Θυμάμαι με πόση λαχτάρα περίμενα τον πατέρα μου να γυρίσει απο την δουλειά και να περάσω στην αγκαλίτσα του τις καλύτερες μου ώρες!!!

Χρόνια πολλά  Μπαμπά μου..και Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες του κόσμου!!!!

Ένα ποιήμα αφιερωμένω στους πατεράδες..

Το χαμόγελο του Μπαμπά.
Κολώνα του σπιτιού! Σε φώναζε η μαμά. Και ‘συ, πίνοντας τον καφέ σου στο τραπεζάκι της κουζίνας, την άκουγες με ικανοποίηση. Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, μου ‘λεγες παραμύθια .. Αλήθεια.. που τους έβρισκες τόσους βασιλιάδες; Και με το τέλος, μου φώναζες.. «Πρίγκιπά μου!» και μ’ έστελνες να κοιμηθώ. Θυμάμαι όλες σου τις μεταμορφώσεις, απ’ του χρόνου την σμίλη. Νεαρός, με σγουρά μαλλιά, με το γαρύφαλλο στο πέτο και το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο. Μετά, τριανταπεντάρης, σαρανταπεντάρης… Και τώρα… μια τεράστια φαλάκρα, Και λίγο γκρίζο στους κροτάφους. Όμως σου ‘μεινε το καλύτερο. Το χαμόγελό σου..Γιάννης Ανδρεόπουλος

7021-001-22-1027.gif

img247/7381/wallwingsprintc10099665ld4.jpg

Μια μέρα, ο βασιλιάς Αρθουρος κυνηγουσε ενα μεγαλο λευκό ελαφι στην άκρη του δασους, όταν ξαφνικα σηκωσε τα ματια του και βρεθηκε αντιμετωπος μ’εναν μεγαλόσωμο, ισχυρό αρχηγο μιας φατριας, που κουνουσε απειλητικά το ξιφος του, ετοιμος να σκοτώσει τον βασιλιά επι τόπου.Αυτος ο ανδρας ηταν ο σερ Γκρόμερ που διακήρυττε οτι ηθελε να εκδικηθεί τον Αρθούρο για την απώλεια κάποιων βορειων περιοχών που του ανηκαν. Επειδή ομως ο Αρθουρος ηταν αοπλος, ο σερ Γκρομερ έδειξε έλεος στο βασιλιά, δίνοντας του την ευκαιρία να σωσει τη ζωή του. Ο Γκρομέρ έθεσε μια προκληση: ο βασιλιάς ειχε ενα χρονο διορια για να επιστρεψει στο ίδιο σημειο άοπλος, αλλα έχοντας μια απάντηση στο ερώτημα: «Τι ειναι αυτο που οι γυναίκες επιθυμούν περισσοτερο απ΄ολα;» Αν ο Αρθουρος απαντουσε στην ερώτηση σωστα, θα εμενε ζωντανός, αλλιώς θα εχανε το κεφαλι του. Ο Αρθούρος συμφώνησε, αλλά ένιωθε πολύ απορρημένος, γιατι σκέφτηκε οτι αυτή ερώτηση εκρυβε κάποια παγιδα. Ήταν σχεδόν σιγουρος ότι κανείς δεν γνώριζε την απάντηση. Έτσι, όταν επεστρεψε στο καστρο, ο Αρθουρος διηγηθηκε ολη την ιστορια στον ανιψιό του τον σερ Γκουείν που ήταν γνωστος ως ο πιο σοφος, γενναίος, ευγενικός και φιλευσπλαχνος απ΄ολους τους ιππότες της Στρογγυλης Τραπέζης. Ο νεαρος ιπποτης, σε αντίθεση με το βασιλιά, ηταν αισιοδοξος. Αυτος και ο Αρθούρος είχαν στη διάθεση τους εναν ολόκληρο χρινο για να ψαξουν σολο το βασιλειο, και ηταν σίγουρος ότι στο τέλος θα έβρισκαν τη σωστη απάντηση. Σχεδόν ένας χρονος ειχε περασει. Ο Αρθουρος και ο Γκουέιν είχαν συλλέξει πολλες απαντήσεις, αλλά καμία δεν τους φαινόταν απολυτα σωστή, και η μέρα που θα έδιναν την απάντηση ειχε σχεδόν φτάσει. Ένα πρωινό ο Αρθουρος ίππευε μόνος, περνωντας αναμεσα απο τις πορφυρές εκτάσεις με τα ρείκια και τα χρυσαφένια αγριολουλουδα, βυθισμένος σε σκέψεις για την ασχημη θέση στην οποια βρισκόταν. Φτάνοντας ομως στην ακρη του δασους, βρέθηκε αντιμέτωπος με μια μεγαλόσωμη και αλλοκοτη γυναίκα, που ηταν γεματη κρεατοελιές. Τα μάτια της συνάντησαν άφοβα τα δικά του, καθώς του δηλωσε: «Εισαι ο βασιλιάς Αρθουρος και σε δυο μέρες πρεπει να συναντησεις τον σερ Γκρόμερ, εχοντας βρει μια απαντηση στο ερωτημα». «Ναι», αποκριθηκε με δισταγμό ο Αρθουρος, «αλλα πως το γνωριζεις;» «Ειμαι η λαιδη Ραγκνελ και ο σερ Γκρομερ ειναι ο ετεροθαλης αδερφος μου. Δεν εχεις βρει τη σωστη απάντηση, ετσι δεν ειναι;» «Εχω βρει πολλές απαντήσεις, δεν καταλαβαινω ομως γιατι σε ενδιαφερει», της απάντηση ο Αρθουρος, μαζευοντας τα γκεμια του αλόγου, ετοιμος να γυρίσει πισω. «Δεν εχεις τη σωστή απάντηση»,ειπε η Ραγκνελ με τόση σιγουρια που έκανε το προσωπο του Αρθουρου να σκοτεινιάσει.»Εγω εχω την απάντηση». Ο Αρθουρος γυρισε και πηδηξε απ΄το αλογο του. «Πες μου την απαντηση και θα σου δωσω έναν σάκο με χρυσάφι!» «Δεν χρειαζομαι το χρυσαφι σου», αποκριθηκε ήρεμα η Ραγκνελ. «Ανοησιες, γυναικα, μπορεις να αγοράσεις οτι θέλεις με αυτό!! Τι θελεις τότε; Κοσμηματα; Γη; Οτι θελεις, θα στο πληρώσω, αν έχεις φυσικά τη σωστη απάντηση». «Γνωριζω την απάντηση, στο υπoσχομαι», αποκριθηκε η Ραγκνελ που έπειτα απο μια μικρή παύση προσθεσε, «Αυτο που απαιτώ ως αντάλλαγμα ειναι να γινει ο σερ Γκουείν συζυγος μου». Η αναπνοη του Αρθουρου κόπηκε. «Αδυνατον!!» φωναξε. «Ζητάς το ακατορθωτο, γυναικα. Δεν μπορώ να σου δώσω τον ανιψιο μου. Ειναι κύριος του εαυτου του, δεν μου ανήκει για να σου τον δώσω!» «Δεν σου ζήτησα να μου δώσεις τον ιπποτη Γκουέιν. Αν ο Γκουειν με τη δικη του βούληη συμφωνήση να με παντρευτει, τοτε θα σου δώσω την απάντηση. Αυτοι ειναι οι όροι μου». «Οροι!! Με ποιο δικαίωμα μου βάζεις ορoυς; Ειναι αδυνατον! Δεν θα μπορούσα ποτε να του προτείνω κάτι τέτοιο». Η Ραγκελ κοίταξε ηρεμα τον βασιλιά και απλα ειπε: «Αν αλλάξεις γνωμη, θα ειμαι εδω και αύριο». Υστερα εξαφανίστηκε μεσα στο δασος. Συγκλονισμένος απ’αυτή την παράξενη συναντηση, ο Αρθουρος γύρισε πίσω καλπάζοντας αργά. Στο δρόμο σκέφτοντας οτι δεν θα μπορούσε να μιλησει στον Γκοέιν γι΄αυτό το θεμα. Τι αηδιαστική γυναικα! Πώς τολμούσε να ζητησει για συζυγο της τον καλύτερο ιπποτη! Αν και ο απογευματινός αέρας ήταν απαλος, η συνάντηση με τον Γκρόμερ βάραινε την ψυχη του Αρθούρου. Οταν ο βασιλιάς έφτασε στο κάστρο, αρχισε να διηγείται την περιπέτεια στον ανιψιο του και στο τελος είπε «Γνωριζει την απάντηση, ειμαι σιγουρος, αλλά δεν σκοπευα να σου πω τίποτε απόλα αυτά». Ο Γκουέιν χαμογέλασε γλυκά μη γνωρίζοντας ακομη την προταση της Ραγκνελ. «Μα αυτα ειναι θαυμασια νεα, θείε. Γιατί ακούγεσαι τοσο αποθαρρημενος;» Απομακρυνοντας το βλέμμα από τον ανιψιο του, ο βασιλιας ανέφερε την απαιτηση της Ραγκνελ, κάνοντας στη συνεχεια μια λεπτομέρη περιγραφη του γεμάτου κρεατοελιές προσώπου της, αλλά και του θπερφυσικου μεγέθους της. «Ποσο ευτυχης νιωθω που μπορώ να σώσω τη ζωη σου!».απάντηση αμέσως ο Γκουειν. Ο βασιλιάς άρχισε να αντιδρα, ο Γκουειν ομως δηλωσε,»Ειναι δικη η επιλογη και η απόφαση. Θα ερθω μαζί σου αύριο και θα συμφωνήσω στο γάμο, με την προυπόθεση όμως ότι η απάντηση της θα σώσει τη ζωή σου». Νωρις το επόμενο πρωί ο Γκουέιν μαζι με τον Αρθουρο πηγαν να συναντησουν τη λαιδη Ραγκνελ. Ακόμη και όταν βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο ο Γκουέιν δεν κλονίστηκε. Η πρόταση της έγινε αποδεκτή και ο Γκουέιν υποκλιθηκε ευγενικά.»Αν αυριο η απάντηση σας σώσει τη ζωη του βασιλια, θα παντρευτούμε». Το μοιραίο πρωινο ο Γκουέιν ίππευσε μαζι με τον Αρθούρο ως ένα σημείο της διαδρομης. Ο Αρθούρος διαβεβαιωσε τον ιπποτη ότι θα δοκιμαζε ολες τις άλλες απαντησεις πρώτα. Ο ψηλος ισχυρός αρχηγος τον περιμενε ηδη και ο ήλιος αντανακλούσε πάνω στην πλατιά λάμα του ξιφους του. Καθώς ο Αρθούρος διαβαζε δυνατα τη μια απάντηση μετά την άλλη, ο Γκουέιν φωνάζε,»Όχι!Οχι!Οχι!», ώσπου τελικα υψωσε το ξίφος ψηλα, πάνω απο το κεφάλι του. «Στάσου!»ικεύτεσε ο βασιλιάς.»Εχω αλλη μια απάντηση.Αυτό που μια γυναικα επιθυμεί περισσοτερο απ΄όλα ειναι η δύναμη της αυτονομιας, το δικαιωμα στην άσκηση της ελευθερης βούλησης». Ο Γκόμερ βλασφήμώντας κατέβασε το ξίφος του.»Αυτη την απάντηση δεν τη βρηκες μονος σου! Η καταραμενη αδερφη μου, η Ργκνελ, σου την ειπε! Αυτη θα αποκεφαλισω. Θα τη διαπερασω με το σπαθι μου». Γύρισε και ριχνοντας καταρες, χαθηκε στο δασος. Ο Αρθουρος πήγε εκει οπου τον περιμενε ο Γκουέιν κα η λαιδη Ραγκνελ. Οι τρεις τους επέστρεψαν αμιλητοι πισω στο κάστρο. Μονο η Ραγκνέλ φαινοταν χαρούμενη. Πίσω στο κάστρο τα νέα διαδοθηκαν γρήγορα. Ενας παράξενος γάμος θα γινοταν ανάμεσα σε μια άσχημη μέγαιρα και στον υπέρχο Γκουέιν. Κανείς δεν μπορουσε να πιστέψει πως ο Γκουέιν είχε συμφωνησει αν παντρευτει αυτο το πλασμα. Κάποιοι υπέθεσαν οτι η λαιδη κατείχε μεγάλη κτηματική περιούσία, ενώ άλλο σκέφτηκαν οτι ειχε γιναι καποιο ειδος μαγείας. Όλοι όμως είχαν μείνει κατάπληκτοι με τη μοίρα του καημένου του Γκουέιν. Ο βασιλιάς Αρθούρος τράβηξε παράμερα τον ανιψιο του.»Μια αναβολη του γάμου θα ήταν ότι έπρεπε», του ειπε. «Της εδωσα το λογο μου, θειε. Θα ηθελες να τον αθετησω?»αποκριθηκε ο Γκουέιν. Έτσι ο γάμος έγινε στο βασίλειο και στο παράξενο γαμήλιο τραπεζι παραβρεθηκαν ολη η βασιλικη αυλη. Σε ολη τη διάρκεια της μερας και του απογευματος, ο Γκουειν παρεμενε ευγενικός και ευχάριστος. Το μόνο που έδειχνε ηταν το αληθίνο του ενδιαφέρον για την νυφη. Στο τελος το ζευγάρι αποσυρθηκε στα διαμερίσματα του.»Κράτησες πιστα την υπόσχεση σου»,παρατήρησε η Ραγκνελ.»Δεν μου έδειξες οικτο η αποστροφή. Ελα τωρα, που ειμαστα παντρεμένοι, μπορεις να με φιλησεις». Ο Γκουέιν πηγε αμέσως κοντά της και τη φίλησε. Όταν αποτραβηχτηκε, μπροστά του στεκόταν μια γαλήνια και όμορφη γυναίκα με γρίζα ματια και χαμογελαστό πρόσωπο. Ανατριχιασε απο την εκπληξη και τινάκτηκε προς τα πισω.»Τι ειδους μαγεία είναι αυτή;» Η Ραγκνελ του αποκρίθηκε,»Μς προτιμάς με αυτη τη μορφή;» και εκανεμια αργη περιστροφή. «Ναι μα φυσικά, αλλα δεν καταλαβαινω»,ψελλισε ο Γκουέιν, νιωθοντας μπερδεμενος και τρομαγμένος. «Ο ετεροθαλης αδερφός μου, ο Γρόμερ, πάντα με μισουσε. Αποκτησε καποια γνωση της μαγείας απο τη μητέρα του και τη χρησιμοποίησε για να με μεταμορφωση σε μια αποκρουστηκή μέγαιρα. Μου επέβαλε να ζω μ΄αυτη τη μορφη, μεχρι τη στιγμή που ο πιο έξοχος ιπποτης της Βρετανίας θα με διάλεγε οικειοθελώς για γυναίκα του». «Αλλά γιατι σε μισουσε τόσο πολύ;»ρωτησε ο Γκουειν. Με ενα χαμογελο στα χείλη της, η Ραγκνελ δήλωσε,»Θεωρούσε αναρμοστη και τολμηρη τη συμπεριφορά μου, γιατι δεν υπάκουσα στης εντολές του που αφορούσαν εμένα την ιδια, αλλά και την περιουσία μου». Με μεγαλο θαυμασμό ό Γκουέιν είπε,»Τοτε πετυχες το ακατόρθωτο, έσπασες το σατανικό ξορκι!» «Μόνο ένας μέρος του, αγαπημένε μου Γκουειν».Το βλέμμα της συνάντησε το δικό του.»Πρέπει να διαλέξεις με ποια μορφη θέλεις να έρχομαι τις νύκτες στο δωμάτιο σου. Θέλεις να με έχεις ετσι, στη δική μου μορφη; Η θα ήθελες τις νυκτες, στο δωματιο μας να είμαι ασχημη, αλλά κατά τη διάρκεια της μέρας να έχω τι δικη μου μορφή; Όμορφη τη νύκτα ή τη μέρα-σκέψου προσεκτικά, πριν αποφασισεις». Ο Γκουειν γονάτισε μπροστά στη γυναίκα του και απάντησε αμέσως.»Ειναι μια επιλογή που εγώ δεν μπορώ να κάνω. Αφορά εσενα, αγαπητή μου Ραγκνελ και μονο εσυ μπορεις να επιλέξεις. Ομως οτι και να επιλέξεις, θα το τηρήσω προθυμα». Η Ραγκνελ αφησε ενα μακρυ, βαθυ αναστεναγμο. Το προσωπό της ακτινοβολουσε. «Απαντησες σωστά, αγαπητέ μου Γκουειν. Η απάντηση σου διέλυσε ολοκληρωτικά το σατανικό ξόρκι του Γκρομερ. Ο τελευτέος ορος που είχε θέσει ήταν οτι μετά το γάμο μου με το σπουδαιοτερο ιππότη της Βρετανίας, ο άντρας μου θα επρεπε να μου δωσει το δικαιωμα της αυτονομιας, το δικαίωμα να εξασκώ ελεύθερα τη βούληση μου. Μονο έτσι η μοχθηρη του μαγεια θα έσπαγε για πάντα.» Με ενθουσιασμό και χαρα λοιπον, άρχισε ο έγγαμος βίος του σερ Γκουειν και της λαίδης Ραγκνελ.

img166/6153/oppoikx8.png

(Ελπιζω να μην σας κούρασα..το διάβασα ομως και ηθελα να το μοιραστω μαζί σας!!)


a

Blog Stats

  • 124.308 hits
Ιουνίου 2007
Σ Κ Δ Τ Τ Π Π
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  

Top Clicks

  • Κανένα

Σελίδες